categorie Schilderijen
kunstenaar Gertjan Scholte-Albers
Gertjan Scholte-Albers (1971, Valthermond) schildert al jaren ´en plein air´ en is op verrassende en succesvolle wijze de uitdaging aangegaan om binnen één van de meest gekende genres en in één van de langste kunsthistorische tradities een geheel eigen stijl te creëren. Reeds tijdens zijn studie aan de AKI in Enschede besloot Scholte-Albers het schilderen in een atelier te verwisselen voor de rijke ervaring van het buiten schilderen.
Al tien jaar trekt hij er met zijn fietskarretje (tevens geëxposeerd) op uit, niet om de elementen te trotseren maar juist om deze te gebruiken om zijn beleving van het landschap dat zich voor hem uitstrekt te voeden. Hij schildert in de bossen of op het Groningse Hoge Land, waar hij sinds zes jaar woont. Zijn verschijning, samen met zijn karretje, doet denken aan een action painting van Jackson Pollock. Kunstenaar, verf, doek en kar gaan geheel op in het landschap dat hij op onnavolgbare wijze schildert. Het opvallende is, dat zijn landschappen er niet uitzien alsof ze naar de werkelijkheid geschilderd zijn.
Het zijn veelal uitsnedes uitgevoerd in kleuren die de traditionele natuurliefhebber niet in zijn palet heeft. Het gaat Scholte-Albers echter niet om het landschap op zich. Het gaat hem erom hoe hij het op dat moment (dat kan ook ‘s nachts zijn) en op die plaats ervaart. Daarbij spelen elementen als lichtval, geur, temperatuur, ruimte en stemming een rol. Als de kleur blauw die ervaring het beste weerspiegelt, dan wordt het landschap overwegend blauw. De fantastische diepte die in zijn werken aanwezig is, één van de handelsmerken van zijn schilderijen, bereikt hij door van achter naar voor te schilderen. Wat ver is schildert hij eerst. Het gaat hem om de ruimte en transparantie.
Zelf zegt hij over zijn stijl: “Ik schilder bossen als een abstract-expressionist. Het gaat om verf, kleur en atmosfeer. Dat overstijgt het simpele plaatje. Het gaat me ook niet om dat bos maar om mijn beleving ervan. Zoals ik een landschap schilder zo zou het eigenlijk moeten zijn”. Scholte-Albers heeft in de afgelopen jaren een eigen kleurentheorie ontwikkeld. Hij benadert het landschap dat hij wil schilderen als een foto-negatief; wat donker is maakt hij licht en wat licht is donker. Om dat goed te doen ontwikkelde hij een omgekeerde kleurencircel. Zodra het schilderij klaar was maakte Gertjan er een foto van en controleere door middel van de computer of zijn kleuren klopten. Inmiddels heeft hij er zoveel ervaring mee dat hij de kleurencircel niet meer nodig heeft en permiteert hij zichzelf grotere vrijheden en neemt zijn beslissingen veelal intuïtief.
Gertjan Scholte-Albers
Zeevijver Panorama
Waarde
€ 2.850,-Conditie
In perfecte staat
Techniek
Olieverf op linnen
Afmetingen
Conditie
In perfecte staat
Techniek
Olieverf op linnen
Afmetingen
categorie Schilderijen
kunstenaar Gertjan Scholte-Albers
Gertjan Scholte-Albers (1971, Valthermond) schildert al jaren ´en plein air´ en is op verrassende en succesvolle wijze de uitdaging aangegaan om binnen één van de meest gekende genres en in één van de langste kunsthistorische tradities een geheel eigen stijl te creëren. Reeds tijdens zijn studie aan de AKI in Enschede besloot Scholte-Albers het schilderen in een atelier te verwisselen voor de rijke ervaring van het buiten schilderen.
Al tien jaar trekt hij er met zijn fietskarretje (tevens geëxposeerd) op uit, niet om de elementen te trotseren maar juist om deze te gebruiken om zijn beleving van het landschap dat zich voor hem uitstrekt te voeden. Hij schildert in de bossen of op het Groningse Hoge Land, waar hij sinds zes jaar woont. Zijn verschijning, samen met zijn karretje, doet denken aan een action painting van Jackson Pollock. Kunstenaar, verf, doek en kar gaan geheel op in het landschap dat hij op onnavolgbare wijze schildert. Het opvallende is, dat zijn landschappen er niet uitzien alsof ze naar de werkelijkheid geschilderd zijn.
Het zijn veelal uitsnedes uitgevoerd in kleuren die de traditionele natuurliefhebber niet in zijn palet heeft. Het gaat Scholte-Albers echter niet om het landschap op zich. Het gaat hem erom hoe hij het op dat moment (dat kan ook ‘s nachts zijn) en op die plaats ervaart. Daarbij spelen elementen als lichtval, geur, temperatuur, ruimte en stemming een rol. Als de kleur blauw die ervaring het beste weerspiegelt, dan wordt het landschap overwegend blauw. De fantastische diepte die in zijn werken aanwezig is, één van de handelsmerken van zijn schilderijen, bereikt hij door van achter naar voor te schilderen. Wat ver is schildert hij eerst. Het gaat hem om de ruimte en transparantie.
Zelf zegt hij over zijn stijl: “Ik schilder bossen als een abstract-expressionist. Het gaat om verf, kleur en atmosfeer. Dat overstijgt het simpele plaatje. Het gaat me ook niet om dat bos maar om mijn beleving ervan. Zoals ik een landschap schilder zo zou het eigenlijk moeten zijn”. Scholte-Albers heeft in de afgelopen jaren een eigen kleurentheorie ontwikkeld. Hij benadert het landschap dat hij wil schilderen als een foto-negatief; wat donker is maakt hij licht en wat licht is donker. Om dat goed te doen ontwikkelde hij een omgekeerde kleurencircel. Zodra het schilderij klaar was maakte Gertjan er een foto van en controleere door middel van de computer of zijn kleuren klopten. Inmiddels heeft hij er zoveel ervaring mee dat hij de kleurencircel niet meer nodig heeft en permiteert hij zichzelf grotere vrijheden en neemt zijn beslissingen veelal intuïtief.