Dirk de Keijzer

In een tijd en omgeving waar creativiteit eerder een afwijking dan een verdienste was wist de jonge Dirk De Keyzer niet welke richting hij uit wou met zijn leven. Dus richting vakschool en op spoor gezet voor de fabriek. Maar minder platgetreden paden lonkten, waardoor hij een paar jaar later in de Koninklijke academie van Eeklo terecht kwam en daar de liefde voor het werken in brons opdeed. Steeds meer werd brons voor Dirk het ideale medium om beeld te geven aan zijn denkwereld.

De grote voorbeelden George Minne, Constantin Meunier en August Rodin indachtig, werd in zijn atelier de ietwat in onmin geraakte traditionele verloren was methode waar nodig opnieuw uitgevonden en bijgeschaafd. Daarbij werden de grenzen van wat technisch haalbaar geacht was niet geschuwd en soms zelfs overschreden. In tegenstelling tot zijn voornaamste invloeden verlaat dirk het klassieke vormidioom om een volledig eigen