categorie Schilderijen
kunstenaar Jan Bouman
De schilderijen van Jan Bouman (1945, Enschede) zijn het resultaat van schetsen en studies, waarin zijn figuren worden ontworpen. Voor het grootste gedeelte ontstaan zijn tekeningen uit de herinnering, maar soms als het uitkomt, komen daar ook krantenknipsels of foto’s bij van pas, die er zo in verwerkt worden alsof het herinneringen zouden zijn. Deze studies gaan van de natuur uit, maar zijn niet academisch. Zij volgen een zekere mate van stilering die het midden houdt tussen natuurlijkheid en kunstmatigheid. Proporties worden daarbij uit elkaar getrokken of samengeperst, verhoudingen veranderen, al naar gelang de schilder wil. De vorm die daarbij ontstaat, benadrukt het een en neemt het andere weer terug, zodat er een figuratie plaatsvindt die weliswaar enigszins natuurlijk oogt, maar in feite een constructie is. De studies van licht- en plooival bijvoorbeeld ‘kloppen’ niet in de eigenlijke zin van het woord, maar zoeken toch de balans tussen het artificiële en de natuurlijke weergave en proberen ondanks de kunstmatige constructie een geloofwaardige vorm te vinden.
Bouman heeft grote bewondering voor de vrouw, daarom heeft zij vaak een dominante positie in zijn schilderijen. De kleding bij zowel man als vrouw, zijn geen uiting van mode, maar vertegenwoordigen een tweede huid en metafoor. De man, net als in de schilderijen van Magritte, vaak in een pak, als een soort uniform, een keurslijf.
Jan Bouman
Heuvels van de Cyclus
Waarde
€ 18.500,-Conditie
In perfecte staat
Techniek
Olieverf op linnen
Afmetingen
Conditie
In perfecte staat
Techniek
Olieverf op linnen
Afmetingen
categorie Schilderijen
kunstenaar Jan Bouman
De schilderijen van Jan Bouman (1945, Enschede) zijn het resultaat van schetsen en studies, waarin zijn figuren worden ontworpen. Voor het grootste gedeelte ontstaan zijn tekeningen uit de herinnering, maar soms als het uitkomt, komen daar ook krantenknipsels of foto’s bij van pas, die er zo in verwerkt worden alsof het herinneringen zouden zijn. Deze studies gaan van de natuur uit, maar zijn niet academisch. Zij volgen een zekere mate van stilering die het midden houdt tussen natuurlijkheid en kunstmatigheid. Proporties worden daarbij uit elkaar getrokken of samengeperst, verhoudingen veranderen, al naar gelang de schilder wil. De vorm die daarbij ontstaat, benadrukt het een en neemt het andere weer terug, zodat er een figuratie plaatsvindt die weliswaar enigszins natuurlijk oogt, maar in feite een constructie is. De studies van licht- en plooival bijvoorbeeld ‘kloppen’ niet in de eigenlijke zin van het woord, maar zoeken toch de balans tussen het artificiële en de natuurlijke weergave en proberen ondanks de kunstmatige constructie een geloofwaardige vorm te vinden.
Bouman heeft grote bewondering voor de vrouw, daarom heeft zij vaak een dominante positie in zijn schilderijen. De kleding bij zowel man als vrouw, zijn geen uiting van mode, maar vertegenwoordigen een tweede huid en metafoor. De man, net als in de schilderijen van Magritte, vaak in een pak, als een soort uniform, een keurslijf.