categorie Schilderijen
kunstenaar Niels Smits van Burgst
Niels Smits van Burgst (1970) is afgestudeerd aan de Koninklijke Academie te Den Haag. Zijn werken maken deel uit van een aantal prestigieuze particuliere collecties en zijn in diverse musea tentoongesteld. Verder zijn zijn werken in veel internationale tentoonstellingen getoond.Gijs Wanders interviewt Niels Smits van Burgst:
‘Ik wil een schilderij maken dat het leven van vandaag verbeeldt. Geen van mijn doeken is goed genoeg, tenminste naar mijn maatstaf. Daarom schilder ik steeds voort. Kunst kan volgens mij alleen over mensen gaan. Ik ga de straat op met mijn camera op zak en fotografeer mensen in het wild. Vaker nog gebruik ik snapshots van anderen, foto’s die worden gedeeld op internet, juist omdat ze vluchtig en vaak zonder aandacht geschoten zijn. Het gaat mij niet om de kwaliteit van de beelden. Het zijn juist de taferelen die me boeien. In een nieuw geschilderde compositie blaas ik de anonieme beelden nieuw leven in. Ik heb duizenden foto’s van mensen die hun identiteit tonen. Hun publieke gedragingen geven een beeld van de tijd. Aangezien die werkelijkheid nooit helemaal te peilen is, worden mijn recente schilderijen steeds diffuser, minder stellig. Wat je ziet zijn verstilde momenten waarin niets noemenswaardigs lijkt te gebeuren. Even later kan de situatie totaal anders zijn. De invulling is aan de kijker.’ |
Niels Smits van Burgst
Conde Museum at Chantilly
Waarde
€ 8.300,-Conditie
In perfecte staat
Techniek
olieverf op linnen
Afmetingen
Conditie
In perfecte staat
Techniek
olieverf op linnen
Afmetingen
categorie Schilderijen
kunstenaar Niels Smits van Burgst
Niels Smits van Burgst (1970) is afgestudeerd aan de Koninklijke Academie te Den Haag. Zijn werken maken deel uit van een aantal prestigieuze particuliere collecties en zijn in diverse musea tentoongesteld. Verder zijn zijn werken in veel internationale tentoonstellingen getoond.Gijs Wanders interviewt Niels Smits van Burgst:
‘Ik wil een schilderij maken dat het leven van vandaag verbeeldt. Geen van mijn doeken is goed genoeg, tenminste naar mijn maatstaf. Daarom schilder ik steeds voort. Kunst kan volgens mij alleen over mensen gaan. Ik ga de straat op met mijn camera op zak en fotografeer mensen in het wild. Vaker nog gebruik ik snapshots van anderen, foto’s die worden gedeeld op internet, juist omdat ze vluchtig en vaak zonder aandacht geschoten zijn. Het gaat mij niet om de kwaliteit van de beelden. Het zijn juist de taferelen die me boeien. In een nieuw geschilderde compositie blaas ik de anonieme beelden nieuw leven in. Ik heb duizenden foto’s van mensen die hun identiteit tonen. Hun publieke gedragingen geven een beeld van de tijd. Aangezien die werkelijkheid nooit helemaal te peilen is, worden mijn recente schilderijen steeds diffuser, minder stellig. Wat je ziet zijn verstilde momenten waarin niets noemenswaardigs lijkt te gebeuren. Even later kan de situatie totaal anders zijn. De invulling is aan de kijker.’ |